geduld

Rimpeling

Kijk maar naar me. Je ziet me glinsteren
in het licht, kijkt door me heen
Ik spoel tussen je vingers door,
kan niet zijn wat je ziet

Je weet dat ik ergens, anders, ontsprong,
dat ik elders, volgroeid uitmond,
dat ik alleen maar tussen twee momenten in
besta. Als je me vertrouwt, zal ik je dragen

Als je me bevecht, ontglip je jezelf
Ik kolk zo kalm dat je vergeet
hoe koel ik ben

Ik geef het toe, ik ken mezelf ook niet,
maar waar, waar baseer jij je oordeel op,
jij die het geheel niet overziet?