geduld

Wenen

Buiten loopt de schone sneeuw
leeg in bruine smurrie,
pekel verrinneweert de chicste schoen,
hier gelukkig is het stil

genoeg voor mijn woordeloos verhaal,
dat over ieder ander had kunnen gaan,
buiten mijn schuld,
heel de stad vol huizen

die mijn adres niet zijn,
het geluid van uw stappen
doet mij voorbijgaan

Ook mijn gezicht zou u niets zeggen,
mijn naam zonder reden,
dus we zwijgen