jeroen taalman & hanz mirck
geduld
licht (9/14)
Licht
Het zijn niet de dingen waarvan je denkt dat ze belangrijk zijn
Die ben je snel vergeten als iets komt
wat nog belangrijker is
Het is het stemmen van de violen
– niet het concert zelf,
daarbij zul je wegdromen, of je wil of niet
Hoe de stilte klinkt als je op de bus wacht,
de geur van een straat die opdroogt,
de tedere desinteresse van de wereld
Het is het zoeken naar de slaap,
niet hoe het langzaam licht wordt,
de eerste merel begint te zingen,
Het is het wachten op de tandarts,
de geluiden uit de behandelkamer,
de pijn is weg als je weer buiten staat
Je blik op het wolfram van de noodverlichting,
de vakkenvuller die de deur van de wasemende koelruimte
achter zich sluit
Iedereen die een rol zou kunnen spelen
bij een eventueel bloedbad
Hoe alles gevuld lijkt met waarheid